ΘΕΜΑ: To φαινόμενο Sebastian Vettel (pics)

Ως φαινόμενο ορίζετε κάποιο γεγονός, διεργασία ή μεταβολή που παρατηρεί ο άνθρωπος στο φυσικό ή το κοινωνικό περιβάλλον, ή κάτι το ασυνήθιστο ή εξαιρετικό. Υπό αυτό το πρίσμα ο Sebastian Vettel είναι ένα αδιαμφισβήτητο φαινόμενο για τον κόσμο της Formula 1, ελπίζοντας μη έχοντας όμως καμία σχέση με αυτά που απατούν.

Μόλις στα 24 χρόνια του ο Sebastian Vettel έχει ήδη καταφέρει να γίνει δυο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής με την Red Bull Racing έχοντας κερδίσει 19 gp, 27 pole position και έχοντας ανέβει 33 φορές στο βάθρο. Ηλικιακά είναι ο πιο επιτυχημένος οδηγός στην ιστορία της Formula 1 ενώ σε αριθμούς είναι ο τρίτος πιο επιτυχημένος οδηγός του grid αυτή την στιγμή, πίσω από τους Schumacher και Alonso.

Παρόλα αυτά ο Vettel δέχεται αρκετή αμφισβήτηση για το κατά πόσο αξίζει όλα αυτά που έχει πετύχει και για το πόσο οι επιτυχίες του είναι θέμα μονοθεσίου, ενώ φαίνετε πως όλοι όσοι απαρτίζουν τον θεσμό  της Formula 1 (πέρα των ανθρώπων της Red Bull όσο είναι στην δικιά τους ομάδα φυσικά) ζουν και αναπνέουν για να δουν τον Seb με μη ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Έστω όχι με το καλύτερο.

Λίγη ιστορία… 

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σαν πρωταθλητής της Formula BMW ADAC το 2004 ο Sebastian Vettel στα 18 του χρόνια παίρνει την πρώτη του γεύση από Formula 1 στο τιμόνι της BMW Williams ως επιβράβευση για την επιτυχία του. Το 2006 προβιβάζετε σε ρόλο δοκιμαστή της BMW (που πλέον είχε κάνει την δικιά της ανεξάρτητη ομάδα στην F1) ύστερα από την αντικατάσταση του Jacques Villeneuve από τον μέχρι τότε δοκιμαστή της ομάδας Robert Kubica στην Ουγγαρία. Το 2007 είναι αυτός που θα αντικαταστήσει τον Kubica στο Αμερικανικό gp ύστερα από το τρομερό ατύχημα του Πολωνού στον Καναδά. Ο Vettel τερμάτισε 8ος και στην πορεία της χρονιάς θα κληθεί να αντικαταστήσει τον αποτυχημένο Scott Speed στο τιμόνι της Toro Rosso από το Ουγγρικό gp και μετά. Στο κινεζικό gp ο Vettel θα πάρει το καλύτερο αποτέλεσμα της Toro Rosso μέχρι εκείνη την στιγμή τερματίζοντας στην τέταρτη θέση, δύο μπροστά από τον team mate του Tonio Liuzzi. Αυτό ήταν αρκετό για να τον φέρει ψηλότερα στην βαθμολογία και από τους δυο άλλους οδηγούς που οδήγησαν για την Toro Rosso εκείνη την χρονιά.

Έτσι η BMW κάνει το πρώτο “έγκλημα” εκείνης της διετίας  (το δεύτερο δεν έχει σχέση με το θέμα μας) και αφήνει ελεύθερο τον Vettel να υπογράψει με την Toro Rosso. Μια χρονιά που άρχισε δειλά δειλά και με τέσσερις εγκαταλείψεις ολοκληρώθηκε με μια μεγαλοπρεπέστατη νίκη στην βρεγμένη Monza, “σπάζοντας” ξανά το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει πετύχει η Toro Rosso το οποίο παραμένει ακόμα χωρίς να ισοφαριστεί. Μετά και την εκπληκτική του οδήγηση, επίσης στην βρεγμένη Βραζιλία, ο Vettel παραλίγο άθελα του να στερήσει από τον Hamilton τον μοναδικό του παγκόσμιο τίτλο μέχρι τώρα στην Formula 1. Ολοκλήρωσε την χρονιά στην 8η θέση με 35 βαθμούς, μπροστά από όλους τους πιλότους που έτρεχαν υπό την σκέπη της Red Bull εκείνη την χρονιά (Coulthard, Webber, Bourdais).


Το 2010 όπως ήταν λογικό ήρθε και η μεταγραφή στην Red Bull Racing. Ο Vettel χρειάστηκε μόλις τρείς αγώνες για να πετύχει αυτό που ο Webber χρειάστηκε 44 (ή 9 αν μετρήσουμε μόνο του 2009). Κέρδισε την πρώτη pole position και την πρώτη νίκη στην ιστορία της Red Bull στο Κινεζικό gp, και χρειάστηκε να περιμένει άλλες τέσσερις σερί νίκες του Button (ύστερα από τις δυο πρώτες) ώστε να επαναλάβει ξανά το ίδιο επίτευγμα. Ο Vettel ολοκλήρωσε την χρονιά με τέσσερις νίκες, τις περισσότερες από όλους τους οδηγούς εκτός από του πρωταθλητή Jenson Button, και φυσικά την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, μόλις 11 βαθμούς πίσω από τον Βρετανό.


Τα τελευταία δυο χρόνια που έχει κερδίσει και τα δυο παγκόσμια πρωταθλήματα έχει κερδίσει τα 14 από τα 34 gp ενώ έχει πάρει και 22 pole position μέχρι τώρα.

Παρατηρώντας προσέχτηκα τα στατιστικά του χρονιά με την χρονιά η πορεία του πηγαίνει βήμα-βήμα. Όπως ακριβώς του αρέζει να αντιμετωπίζει τα πράγματα.. όπως ακριβώς του αρέσει να λέει συνεχώς σε κάθε συνέντευξη. Τίποτα δηλαδή ουρανοκατέβατο, τίποτα που ήρθε ξαφνικά. Τίποτα που να υποδηλώνει πως ξαφνικά βρέθηκε σε ένα (έτοιμο) μονοθέσιο πύραυλο και εξάλειψε τον ανταγωνισμό.

Δοκιμαστής το 2007, πρώτο gp το 2008, πρώτη ολοκληρωμένη χρονιά σε μια μικρομεσαίας δυναμικής ομάδα και πρώτη νίκη, πρώτη ανταγωνιστική χρονιά και διεκδίκηση πρωταθλήματος το 2009, πρώτος τίτλος το 2010, πρώτος καθολικός τίτλος το 2011. Όσο και να παρατηρείς την πορεία του δεν βρίσκεις κάποιο ψεγάδι. Μόνο συνεχής βελτίωση. Συνεχής βελτίωση που δείχνει φυσικά και η Red Bull Racing. Με μια παρατήρηση όμως. Από την ώρα που έγινε αυτός μέλος της. Μα θα μου πείτε ο Adrian Newey. Nαι σίγουρα, αλλά ο κορυφαίος σχεδιαστής είναι εκεί από το 2006. Οπότε δεν είναι μόνο θέμα Newey. Άλλωστε είχαν είδη περάσει 10 χρόνια από τότε που μονοθέσιο του Newey κέρδιζε πρωτάθλημα. Όλα αυτά όχι για να αποδείξουμε πως μόνος του ο Vettel έκανε την Red Bull ομάδα ικανή να κερδίζει πρωταθλήματα. Φυσικά όμως δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως ο Michael Schumacher έκανε μόνος του ξανά την Ferrari πρωταθλήτρια ύστερα από 21 χρόνια.

Η πορεία του Sebastian Vettel μοιάζει πολύ με του, επίσης Sebastien, Loeb στο WRC. Από τα γεννοφάσκια του στην Citroen ο Loeb μεγάλωσε και ωρίμασε μαζί με την Citroen κερδίζοντας 7 παγκόσμια πρωταθλήματα, κάνοντας τα ονόματα Citroen και Loeb να δείχνουν σχεδόν ταυτόσημα για το WRC. Φυσικά και δεν είναι λάθος του Loeb που κέρδισε και τα 7 πρωταθλήματα μόνο με την πανίσχυρη Citroen αφού δεν υπήρχε λόγος για τον ίδιο να πάει κάπου αλλού.

To ίδιο έχει καταφέρει να πετύχει και ο από πολύ μικρός "προστατευόμενος" της Red Bull Sebastian Vettel, έστω και αν δεν είναι "ακριβώς" παιδί της Αυστριακής ομάδας, πετυχαίνοντας πράγματα που ούτε καν πλησίασαν τα “ταλέντα” που προώθησε η Αυστριακή εταιρία (Christian Klien, Vitantonio Liuzzi και Scott Speed).

Το ότι η Toro Rosso έγινε ομάδα νικητής όταν βρέθηκε αυτός εκεί, και το γεγονός ότι η Red Bull Racing άρχισε να κερδίζει όταν ο Vettel πέρασε στο στρατόπεδο της μεγάλης ομάδας του Mateschitz επίσης δεν δείχνει πολύ τυχαίο.

Μα θα πείτε λάθη δεν κάνει..; Λάθη κάνει και μάλιστα αρκετά. Αν έχει όμως ένα προσόν είναι πως μαθαίνει καλά από τα λάθη του. Όπως είχε πει και ο Andrian Newey πρόσφατα, ο Vettel σπάνια θα επαναλάβει το ίδιο λάθος δυο φορές. Δείγμα ανθρώπου σαφώς έξυπνου αλλά και εργατικού.

Όσο για την τύχη; Η Mclaren την φετινή χρονιά φρόντισε να “στήσει” αρκετές φορές την τύχη της στα ραντεβού που είχε μαζί της. Ο Hamilton με την ταχύτητα του απέδειξε πως θα μπορούσε να είχε κερδίσει στην Ισπανία, ενώ σε Μονακό, Βέλγιο και Ιταλία ο Button απέδειξε πως είχε τον ρυθμό να κερδίσει επίσης. Όμως μια σειρά διαφόρων λαθών, μικρών και μεγάλων, πότε των οδηγών και πότε της ομάδας, έκαναν αυτές τις νίκες να πάνε στα χέρια του κατά τα άλλα ικανότατου να της πάρει Sebastian Vettel.

Ίσως αυτό που να ενοχλεί τελικά να είναι ότι ο Γερμανός δείχνει (τουλάχιστον ακόμα) ανεπηρέαστος από όλη αυτή την επιτυχία του. Αποφεύγει τις εκκωφαντικές  δηλώσεις, ενώ πέρυσι όλο τον χειμώνα (και ενώ είχε ήδη κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο) δεν τον άκουγες πουθενά. Φέτος αρνούταν πεισματικά να δηλώσει πρωταθλητής μέχρι και την μαθηματική επιβεβαίωση ενώ και μετά από αυτήν δεν έκανε, αλλά ούτε είπε, κάτι εξωφρενικά ακραίο. Απλός, προσιτός, στα όρια της ντροπαλότητας και με το σχεδόν παιδικό χαμόγελο δείχνει πως κάνει τόσο καλά αυτό που θα θέλαμε όλοι όσοι έχουμε πιάσει τους εαυτούς μας να ονειροπολούν (έστω και απατηλά) μια θέση σε ένα από τα 24 cockpit του grid.

Προσωπική άποψη είναι πως ο Vettel δεν έχει να αποδείξει πλέον τίποτα και σε κανέναν. Μόνο στον εαυτό του ίσως.. αν και όποτε αναζητήσει μια νέα πρόκληση. Στην Ferrari ή οπουδήποτε αλλού.


Photo Story...